The start of the North Klondike Highway is its junction with the Alaska Highway at that highway's Km 1436. On the North Klondike that is Km 191.7, or 191.7 kilometers (118.1 miles) from the ferry dock at Skagway, the official start of the Klondike Highway. For about 32 kilometers, the Alaska Highway and the Klondike Highway are the same road

„Niewiele miejsc przykuło uwagę świata do tego stopnia, co Klondike, dopływ rzeki Jukon w Dominium Kanady. Zainteresowanie to pojawiło się przed kilkoma miesiącami i rośnie tak wielce, że dziesiątki tysięcy kierują nań swoje spojrzenia, marząc o fortunie i szczęściu” – czytamy na łamach The Klondike Official Guide, dziełka opracowanego przez geometrę, odkrywcę i astronoma departamentu zasobów wewnętrznych Dominium Kanady, Williama Ogilvie. Kiedy pod koniec XIX wieku w okolicach tej rzeki odkryto złoto, w niegościnne tereny Jukonu zaczęły rzeczywiście ściągać tłumy osadników gotowych spać w szałasach, przedzierać się przez śnieg i błoto oraz przepłukiwać wszystkie strumienie w poszukiwaniu drogocennego kruszcu. Jednym z nich był znany pisarz i awanturnik Jack London, ale Klondike było wówczas domem także tysięcy innych hardych poszukiwaczy przygód, a jeden z nich nazywał się… T. Lubelski. Fotografia stereoskopowa przedstawiająca sklep Lubelskiego w Sheep Camp przy przełęczy Chilkoot, w tle budynek Seattle Hotel, fot. James M. Davis, ok. 1897, ze zbiorów i dzięki uprzejmości Michaela J. Pecosky’ego. Poniżej wersja audio artykułu. do Klondike zaczynała się w amerykańskim Seattle. Stamtąd, szlakiem morskim, można było przeciąć mroźną Zatokę Alaski i w St. Michael przesiąść się na rzeczne łodzie Indian, które płynęły w górę Jukonu. Większość wybierała jednak szlak wzdłuż wybrzeży Kolumbii Brytyjskiej na północ od miasteczek Dyea i Skagway do przełęczy Chilkoot albo przez bagniste terytoria Alberty i niezbadane przepaści kanadyjskiego interioru. Wszystkie one prowadziły do Dawson City, ostatniego i jedynego przyczółka cywilizacji, który swoje leże znalazł pośrodku bezbrzeżnego pustkowia u ujścia Klondike do rzeki Jukon. Ta niewielka osada rybacka w 1896 roku rozrosła się nagle i niespodziewanie do czterdziestotysięcznego miasta – bez jakichkolwiek urządzeń sanitarnych, za to ze skleconymi naprędce drewnianymi domami, błotnistymi ulicami pełnymi powozów konnych i ludnością, której znaczna część zasługiwała co najwyżej na miano szelm albo łajdaków. Dawson nigdy wcześniej ani nigdy potem nie było nikomu potrzebne, istniało z jednego tylko powodu — złota. To jego obietnica łagodziła skutki ciągłych pożarów, epidemii i niesamowitej drożyzny, bez niego miasto nie miałoby ani ulic, ani domów, a co najwyżej letnie szałasy myśliwych i naganiaczy polujących na łosie. Pod koniec XIX wieku Jukon był terenem ledwie zarysowanym na mapach skreślonych kilkadziesiąt lat wcześniej przez Rosjan i Kompanię Zatoki Hudsona, którzy penetrowali te terytoria głównie w poszukiwaniu surowca dla dochodowego handlu skórami. Chociaż była to ojczyzna licznych plemion indiańskich, mieszały się tam wpływy Imperium i Korony Brytyjskiej, a po sprzedaży Alaski w 1867 roku do gry o Północ pewnym krokiem weszli Jankesi, co doprowadziło do długich sporów terytorialnych i handlowych z koloniami w Kanadzie. Ledwie zarysowana administracja sprzyjała poszukiwaczom przygód i odkrywcom, jak chociażby słynnej ekspedycji George’a Mercera Dawsona z 1887 roku, którego imieniem nazwano późniejszą stolicę dystryktu. Do dzisiaj Jukon jest bardzo słabo zaludniony, w samym tylko Lublinie mieszka dziesięć razy więcej ludzi niż w tej ogromnej prowincji o ponad połowę większej od Polski! To niegościnny obszar porośnięty gęstym lasem, pełen bagien i jezior, zuchwale poprzecinany rzekami i niezliczonymi strumieniami, dziećmi ostatniego glacjału. Mapa złóż złota w Klondike. Powyżej The Dome, czyli King Salomon’s Dome (Góra Króla Salomona), z której wypływają wszystkie złotonośne strumienie, zaznaczono miejsce pierwszego odkrycia w strumieniu Bonanza. Klondike. The Chicago Records’ Book For Gold Seekers, Philadelphia, 1897. Złoto w Klondike odkrył 16 sierpnia 1896 roku Skookum Jim Mason, kanadyjski Indianin, który włóczył się po okolicy ze swoją siostrą Kate, poławiaczką łososi a dwadzieścia parę lat później ofiarą grypy hiszpanki, jej mężem Georgem Carmackiem, amerykańskim poszukiwaczem złóż, który po kilku latach porzucił swoją indiańską żonę i jako potentat nieruchomości osiadł w Seattle oraz bratankiem Dawsonem Charliem, alkoholikiem i przyszłym wujem znanej opowiadaczki legend Angeli Sidney, pierwszej Indianki odznaczonej wysokim Orderem Kanady. Czwórka natknęła się na złoto w miejscu położonym siedemnaście kilometrów na południowy zachód od Dawson City, w strumieniu Króliczym, dopływie Klondike, który wkrótce potem przemianowano na Bonanza. Skookum, jak opisywała go siostra, „był prosty jak lufa strzelby, potężnie zbudowany, z barami zwężającymi się do talii jak klucz; znany jako najlepszy łowca i traper oraz doskonały okaz północnego Indianina z plemienia Tagisz”. I to właśnie ten szorstki Indianin rozpoczął prawdziwie romantyczną gorączkę złota, która na zawsze zmieniła oblicze Jukonu. Kiedy wieść się rozeszła, do Klondike z całych Stanów i Kanady ruszyło niemal sto tysięcy poszukiwaczy, z czego na miejsce dotarło zaledwie około trzydziestu czy czterdziestu tysięcy. Reszta poddawała się nieubłaganej przyrodzie — jedni zawracali i do końca życia karmili się żółcią porzuconych marzeń o bogactwie, podczas gdy wytrwalsi tonęli na przepełnionych łodziach w bladych wodach Jukonu, zamarzali na przełęczy Chilkoot albo zostawili bez zapasów i koni, którym błoto i lód łamały nogi. Ci, którzy dotarli na miejsce wydawali fortunę na pozwolenia i sprzęt potrzebny do przeczesywania strumieni albo prowadzenia prac wydobywczych, a podczas poszukiwań mieszkali w prowizorycznych szałasach, nie bardziej wygodnych od budy dla psa. Nieliczni inwestowali złoto w kolejne parcele i najemnych górników, tworząc mniejsze czy większe przedsiębiorstwa i zalążki późniejszych fortun. A jednak przeważająca większość szczęśliwców trwoniła złoty pył na alkohol i kobiety w saloonach i domach publicznych w Klondike City, zatęchłej osadzie na przedmieściach Dawson, przy której nawet ulica Krawiecka w Lublinie prezentowała się przyzwoicie. Inni tonęli w długach zaciągniętych w bankach, które wyrosły w Dawson niemal ex nihilo albo zwyczajnie bankrutowali i umierali w nędzy. Klondike City na przedmieściach Dawson w 1898 roku, fot. Eric A. Hegg, zbiory University of Washington. Kaśka z Klondike (Klondike Kate), czyli Kathleen Eloisa Rockwell (1873-1957), najsłynniejsza aktorka i artystka wodewilowa z Dawson City, zbiory Canadian Museum of History, Wikimedia Commons. Nie wszyscy w Dawson zostawali poszukiwaczami złota. Trudniła się tym około połowa z przybyłych, podczas gdy pozostali próbowali dorobić się na szczęściu odkrywców – oferowali transport, zostawali przewodnikami, zakładali sklepy, hotele, saloony żywcem przeniesione z Kalifornii i oczywiście wspomniane domy publiczne. Właśnie do tej kategorii zaliczał się również tajemniczy T. Lubelski, bohater kilku zdjęć i paru wzmianek w prasie, który w czasach epidemii rozbudził we mnie prawdziwą gorączkę znad rzeki Klondike. Kim był ten mężczyzna? Operował w Sheep Camp, obozowisku, a w szczycie gorączki złota niemal miasteczku na pograniczu amerykańsko-kanadyjskim, położonym u bram przełęczy Chilkoot, ponad 700 kilometrów na południe od Dawson. Niemal na pewno był Żydem, co – podobnie zresztą jak dokładne pochodzenie – sugeruje jego nazwisko. W Sheep Camp prowadził general store, sklep spożywczo-przemysłowy, początkowo wystawiony na prędce skład namiotowy w spółce z niejakim Cyrusem Mathewsem, szybko jednak wybudował swój własny sklep, największy i najlepszy w całym obozie, główne źródło zaopatrzenia dla nieustraszonych łowców złota pod firmą swojego dumnego nazwiska. W asortymencie miał cygara, tytoń, słodycze, orzechy, wyroby z blachy i gumy, rury, sztućce, szmaty, wełnę, farby, olej, odzież, leki, sanie, pudła, koce, garnki, patelnie, kawę, rakiety śnieżne i wszystkie inne produkty niezbędne do pokonania długiej drogi do Klondike. Namiotowy sklep Mathewsa i Lubelskiego, fot. Arthur Churchill Warner, ok. 1898, zbiory University of Washington. Kolejna z fotografii stereoskopowych przedstawiająca sklep Lubelskiego i Seattle Hotel w Sheep Camp, fot. Keystone View Company, ok. 1898, zbiory New York Public Library. Sklep Lubelskiego na „ożywionej” fotografii stereoskopowej, dzięki uprzejmości Dana Florence’a, Vintage 3D. Szukając informacji o Lubelskim znalazłem krótką notkę z gazety „New York Journal and Advertiser” z 2 września 1897 roku: „Cyrus Mathews, niegdyś kupiec z Tacoma, który wrócił dzisiaj z Skagway, donosi, że pewien Schmidt, niemiecki górnik w średnim wieku, wydobył w Klondike złotego pyłu i grudek wartych 26 tysięcy dolarów. Schmidt opuścił Dawson późnym lipcem w towarzystwie jednego mężczyzny, który pomógł mu znieść złoto, każdy z nich niósł ponad 60 funtów złota i zapasy na drogę. Schmidt postanowił przezimować w miasteczku Skagway, natomiast część swojej perceli wynajął Mathewsowi i Lubelskiemu, którzy otworzyli sklep. Mathews był tam zaledwie tydzień, a teraz jest z powrotem, by zabezpieczyć dostawy towaru. Schmidt postanowił przezimować poza Dawson, ponieważ obawiał się, że na miejscu nie będzie miał co jeść”. Lubelskiemu być może nie straszne były śnieg i zima południowej Alaski, a może został na miejscu, żeby zadbać o swoje interesy. Dziesiątego grudnia 1897 roku gazeta „The Skaguay News” donosiła: „T. Lubelski zakupił we wtorek parę śniegowców i ruszył do jeziora Linderman. Śniegowce posłużą do przekroczenia szczytu przełęczy Chilkoot”. Rok później w towarzystwie pięciu innych mężczyzn i psiego zaprzęgu pokonał marsz w drugą stronę, z Dawson City do obozowiska u paszczy Chilkootu. Dokładnie 8 grudnia 1898 roku uwiecznił go szwedzko-amerykański fotograf Eric A. Hegg, uznany dokumentalista gorączki złota w Klondike, który także, razem z kolonią młodych Szwedów, uczestniczył w poszukiwaniach drogocennego kruszcu. Na fotografii Hegga gruba czapa i futro zasłaniają niemal całego Lubelskiego, mężczyznę średniego wzrostu z pokaźnym czarnym wąsem. Nie da się ocenić, czy na fotografii ma trzydzieści, czy pięćdziesiąt lat, bo surowe warunki Jukonu i Alaski skutecznie pozbawiły go wieku. Widać na niej jednak nieustraszonego, hardego awanturnika, którego strach byłoby spotkać na ulicy, alaskańskiego Żyda gotowego pieszo przemierzać setki kilometrów w mrozie i chłodzie w poszukiwaniu przygód i fortuny. T. Lubelski (pierwszy od lewej) i inni po powrocie do Sheep Camp z Dawson City, fot. Eric A. Hegg, 8 grudnia 1898, zbiory University of Washington. Gorączka złota nad Klondike zaczęła przygasać już w 1899 roku – nie z powodu braku złota, które wydobywa się tam do dziś, ale przede wszystkim skrajnych warunków, które uniemożliwiały przeżycie w niegościnnej głuszy Jukonu. Wojna amerykańsko-hiszpańska z 1898 roku odwróciła uwagę prasy od Klondike, a postęp cywilizacyjny sprawił, że obozy jak Sheep Camp, miasteczka w rodzaju Skagway i samo Dawson City – kiedyś rządzone prawem silniejszego, a teraz paragrafami i kodeksami gubernatorów czy inspektorów z USA i Kanady – przestały być atrakcyjne dla żądnych przygód rzezimieszków. Ostatecznie kres Klondike położyło odkrycie złóż złota w łatwiej dostępnych wybrzeżach Alaski. W sierpniu 1899 roku w zaledwie jednym tygodniu osiem tysięcy poszukiwaczy z Dawson ruszyło do Nome nad Zatoką Beringa, miasto błyskawicznie się wyludniło, a fenomen Klondike dobiegł końca. Być może Lubelski także ruszył na Zachód w poszukiwaniu nowych przygód i złota. Być może bliżej mu było spoglądać z alaskańskiego wybrzeża na odległy Wschód i ojczyznę swoich przodków, którzy wyruszyli kiedyś z Lublina, by zapisać się na kartach historii Klondike i srogiego Jukonu.

Relive the Klondike Gold Rush from the comfort of your car. There’s no need to haul a ton of goods up the golden staircase on the Chilkoot Trail to experience what the stampeders felt. Start your historic tour in Skagway and follow the same general trajectory as those gold-hungry masses. Drive through the beautiful country of Alaska and

Bonanza Gold Motel & RV Park Bonanza Gold RV Park & Motel. One mile from the city center.,iv> Westmark Inn Dawson City Westmark Inn Dawson City jest otwarty od połowy maja do połowy września i zapewnia gościom latem przestronne i komfortowe zakwaterowanie w sercu … bonanza market świeże mięso & lokalne produkty, nabiał i kompletna linia artykułów spożywczych., Euro / kanadyjskie Delikatesy z dużym wyborem.,aae236″> the Ravens Nook specjalizująca się w unikalnych pamiątek, Koszulki i odzież sportowa, moda męska i damska oraz wielki wybór obuwia zrobić ten mini-dział Dawson City … szlaki Alaski/Yukon Airlink szlaki Alaski/Yukon Airlink sprawiają, że podróż przez Alaskę jest łatwa i ekonomiczna., Autokary Van / mini odjeżdżają codziennie między Anchorage i Fairbanks przez … Pole namiotowe Yukon River, 94 pola namiotowe, woda (wrzątek), toalety pitne, drewno opałowe, wiaty. Strefa opłat. Top Of The World Golf Course. 9 otworów, wypożyczalnie, sklep pro. 867-993-5888 wspaniałe widoki na Dawson City, Klondike i rzeki Yukon. Brak parkingu. strefa wypoczynku, stoły i toalety. Znak informacyjny na szczycie autostrady Świata. Parking. Parking. Parking. Parking. Skała Zamkowa, erozja stworzyła wychodnie skalne., boczna droga do opuszczonej kopalni Clinton Creek (brak usług). malowniczy Punkt widokowy. Parking. Parking. teren rekreacyjny, droga jest bardzo szorstka i ślepa zaułek. boczna droga do Sixtymile, parking. Parking. malowniczy Punkt widokowy. strefa odpoczynku z widokiem, znak informacyjny na szczycie autostrady Świata. Toalety i beczka na śmieci. Parking. (mile kanadyjskie i amerykańskie Urzędy Celne. Otwarte od 9: 00 do 21: 00 (czasu pacyficznego), gdy działa Prom Dawson City. Droga jest zamknięta w zimie., Jeśli podróżujesz na Alaskę, znaczniki przebiegu wzdłuż drogi wskazują odległość do Eagle Junction w milach. Jeśli podróżujesz do Kanady znaczniki wskazują odległość do Dawson City w kilometrach. Zmiana strefy czasowej. Godzina wcześniej czas Alaski. Synopsis. Later in the afternoon we were greeted by the lights of Dawson. We spentthe night in one of the city's hotels, and then went to the market to exchange the gems we had collected before we left for coins. Klondike Kate's Restaurant: Good food - See 410 traveler reviews, 50 candid photos, and great deals for Dawson City, Canada, at Tripadvisor. ^{Klondike National Historic Site: Go for a Guided Walk in Dawson. - See 75 traveler reviews, 111 candid photos, and great deals for Dawson City, Canada, at Tripadvisor.}

Klondike Visitors Association, Dawson, Yukon Territory. 1,565 likes · 9 talking about this · 5 were here. Klondike Visitors Association is a not-for-profit tourism organization, established in 1952.

kqbR.

1qqo094fkk.pages.dev/1

1qqo094fkk.pages.dev/1

klondike droga do dawson